شبانه

کاش می شد جسارت آن را داشته باشیم که اعتراف کنیم چه بر ما گذشت. لیکن سودی هم ندارد. هوزیر در آهنگ «از بهشت» می گوید:« چیزی تراژیک درباره ی تو وجود دارد.» و چقدر این جمله درباره ی ما صدق می کند. همه ی ما تراژدی های از پیش نوشته شده ایم، بعضی هایمان غمگین تر و بعضی ها، کمی کمتر غمگین. ایکاش راهی بود، عصیانی، فریادی. فکر می کنم باید برای اولین بار این جسارت را به خویش دهم و این سخن چوران را در وبلاگم ثبت کنم که در این لحظه تخدیر است :«از آنجا که نه در این جا و نه در عدم رستگاری نیست، بگذار جهان با قوانین لایزالش تکه تکه شود.»