مهتاب
جمعه, ۱۵ ارديبهشت ۱۴۰۲، ۰۲:۱۵ ق.ظ
به آسمان نگاه کردم، ماه تقریبا کامل است. شهر غمگین است و صدای نوکتورن شوپن که غالبا برادرم گوش می کند و بوی عود، به روال هر شب، در فضا می پیچد. آن تصنیف زیبای افغانستانی را به یاد می آورم:«در شب تاریک چراغت منم، در شب مهتاب کجا می روی؟»
